pencerenden yýrtýp attýðýn mektuplar gibi þimdi çivit duvarlarýn kýsmen yaþadýðýn hayat gibi darmadaðýn býrakýp gittiðin ev
yüzün yine sarýdýr içkin hep yarýdýr dolmuyor artýk varlýðýnla boþluklar tuvalde beyaz kuþlarýn uçmuyor kýrmýzý bir örtü kalmýþ odanýn tam ortasýnda al kan olsa dünya ne yazar körkütük Ýstanbul’un vardiyasýnda
uçurumun kenarýnda kýrýk camda sararmýþ gazeteden gözleri çarpýcý dýþarýdan içeri bakar hoþ bir kadýn