Sende Sivas gibisin yüreðimde buz kestin Kýþa kýþlaksýn amma bana yer bulmadýn Ben sana caným dedim sen bana niye küstün Dar eyledin alemi bana yar olamadýn.
Þimdi elden farksýzým dönüp bakman yüzüme Efkar bastý gönlümü kuþku düþtü özüme Kim ne derse inandýn inanmadýn sözüme Ciðerimi yaktýn da bende sýr olamadýn.
Ne olurdu bir günde gelip derdini desen Kalbime iþlemiþtim sevgini desen desen Seni nasýl sevmiþtim kurban olduðum bilsen Layýk görüp aþkýný bende var olamadýn
Ne bir gününü gördüm nede murada erdim Post eyledim gönlümü her gün önüne serdim Tutuþturmaz sanýrdým çýngýyý küçümserdim Saman alevi gibi yaktýn kor olamadýn
Veysel artýk biçare eþiðinde bir kulun Herkese uðrar oldun bir bana düþmez yolun Muhtaç kaldým sevgine uzat þefkatle kolun Ziyan eyledin ömrüm bende kar olamadýn
VEYSEL KIZLARKAYASI 12.ÞUBAT.2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
kepezli58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.