Toplayýp bin küfürle içimdekileri býraksam da gözlerinin kýyýsýna, mahzenin de yer edemedim bir gün adýna . . .
Bulutlarý baðlayýp birbirine , sana giden yollar etsem de izine rastlamak yazýlmadý ömrümde . . .
Yokluðunda sevdim ben her þeyi Önce sabah güneþini sevdim Ýstesem de istemesem de kýrk inatla odama düþüþünü Sonra korkularýmý sevdim sýrasýyla Görmeliydin çocukluktan kalma ürkekliðimle sevme dediðin kedileri seviþimi . . .
Sen gittikten sonra sevdim ben/lerimi Sýrf sen þiirleri sevmiyorsun diye þiirleri sevdim hiç bir duygu vermeyen Çok yiyorsun diyeceðinden korktuðum çoðu kez aç kaldýðým sofradan Görsen þimdi ölesiye yemelerimi sevdim
Varlýðýnda sevemediðim ne varsa yokluðunda sevdim... Ve ben her þeyi ama her þeyi yokluðunda sevdim . . .
Bir düþün Böyle demesem avutabilir miydim bunca zaman kendimi Sýðdýrabilir miydim iki duvar arasýna bedenimi
Ustasý deðilim yokluðunun , Çünkü ben hiç kaybetmedim besmelesiz ayrýlýklarda gözlerini
Ve ben yokluðunda sevdim tüm sen/leri. . .
Asiyim Asabiyim Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiyim Asabiyim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.