Şiir, geçen yılların hüznünü ve gençliğe duyulan özlemi içten bir dille anlatıyor. Zamanın kaçınılmazlığı ve pişmanlık duygusu, sade ama duygulu dizelerde etkileyici biçimde yansıtılmış. Yüreğinize sağlık. Saygılar selamlar.

Yazılan kadere ederek niyaz
İlk bahar bilmeden ve hatta güz, yaz
Duvarda asılı hep siyah - beyaz
Soluk fotoğrafta kaldı gençliğim

diyerek benzer duyguları yaşayan insanların duygularına bir nebze de ben tercüman olayım istedim
kaleminize sağlık
selamlar

RUSAMER MİZAH VE ŞİİRİYAT ENSTİTÜSÜ RAPORU
Rapor No: RS–2025/KD–SB–216
Tarih: 25.10.2025
Yazının Adı: Gençliğim
Yazar: Sadriye Bircan
Yorumlayan: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
Birimi: RUSAMER – Zaman, Hüzün ve Hatıralar Dairesi

Sadriye Bircan’ın “Gençliğim” şiiri, insan ömrünün en kıymetli dönemine duyulan özlemin hüzünlü ama vakur bir anlatımıdır. Şair, kaybolan gençliği bir sevgili gibi anarak, yılların kalpte bıraktığı izleri ölçülü bir lirizmle işler.

“Alnımdan öpüp vedalaştın benimle” dizesiyle başlayan şiir, bir veda mektubunun yumuşak sesiyle açılır. Gençlik burada soyut bir kavram değil, bizzat bir dost, bir sevgili, bir yoldaştır. “Ne kadar ihtimam etsem de nafile / Yıllara karşı koyamadım, gençliğim...” dizelerinde kader karşısında duyulan teslimiyetle birlikte, insani bir hüzün de sezilir. Bu hüzün ağlamaklı değil, kabullenmiş bir zarafettir.

İkinci dörtlükte, “Gözlerimin feri gitti kırkımda” ifadesi, sadece yaş almayı değil, hayatın içindeki ışıltının da yavaş yavaş sönüşünü anlatır. Her dörtlükte zamana bir selam, geçmişe bir özlem vardır. Fakat şiirin dokusunda karamsarlık değil, bir vakar ve olgunluk hissedilir.

Bircan’ın dili halkın içinden gelir; süssüz ama derindir. “Âhir ömrümde bir murad alamadım” dizesi, Anadolu insanının kısmetine dair yorgun bir gülümseme taşır. Bu, hem bir sitem hem de kaderle barışık bir dua gibidir.

Son dörtlüklerde ise şair, yaşamın ağırlığını omuzlarında hissettiği hâlde, yine de bir isyan değil, tevekkül sergiler:
“Zahir, ömür denen vâdem doldu,
Göz açıp kapayınca geçtin, gençliğim...”
Burada zamanın hızlı akışına karşı duyulan hayret, aynı zamanda varoluşun kırılganlığını da hatırlatır.

Sonuç olarak, “Gençliğim” sade bir nostalji şiiri değildir. O, insanın aynaya baktığında gördüğü geçiciliğin hüznüyle yoğrulmuş bir duadır. Şair, gençliğe sitem etmez; onu uğurlarken bile teşekkür eder. Bu yönüyle şiir, olgun bir kalbin sessiz saygı duruşudur.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
RUSAMER – Zaman, Hüzün ve Hatıralar Dairesi

Vesselam.

“Gençlik gider, ama onun gölgesi insanın içinde yürümeye devam eder.”

Muhterem Sadriye Hanımefendi; insanlar yaşlanmaya başlayınca birbirlerine benzer çok tarafları gelişiyor. Gözler, saçlar, diz ağrıları, unutma dertlerine müptelalık, eşten dosttan uzaklaşma sinyalleri, velhasıl evlatlarla dahi araların ıraması; bunlar hep yaşadıklarımız. Şiirinizde kendimi de gördüğümden; bir hayli gülümsedim. Hattâ yetiştirdiklerimizle anlayış farklarının bile ayrı yönler göstermesi. Eğer bunları bastıran derin dertler yoksa, tüm bunlar dahi hayatın güzelliklerini yaşamaya değer. Şöyle etrafımıza açık kalp ve gönül gözüyle baktığımızda Rab'bimizin yaşamamızı destekleyen, kolaylaştıran o kadar çok teferruatını görürüz ki, şaşmamak elde değil. Yeter ki her şeye sevgi dolu bir göz ve gönülle bakalım. Konu, mahiyeti itibâriyle yazacak şeylerle dolu. Başınızı daha fazla ağrıtmamak için burada kesiyor; sağlığınıza, huzurunuza duâ ediyorum. Allah'a emanet kalın. Selamlarımla. (Aksakal)

Yüreginize saglık kaleminiz var olsun inşallah, tebrik ediyorum...

Keyifle okudum çok güzel bir eser olmuş
Kaleminiz kavi gönlünüz yüreğiniz daim olsun.
Saygılar sunuyorum hocam.

ayrılığın hüznü ve mazini duygu
yoğunluğu altında yazılmış
okuma hazzı veren müstesna bir şiir.
tebrikler ve saygılar sunuyorum...

GÜZEL BİR ESER
TEBRİKLER
KELAMINIZ BOL OLSUN
İYİ OZAN KANADA

Yüreğinize, kaleminize sağlık.
Şiirle kalın