kestim
þu gördüðün sahil tabiatýn yumuþak karnýný
gece uyumadý daha
sabahýn ilk ýþýklarýnda yürüyorsun orada
ayaklarýn çýplak
ellerin mübah
gözlerin baðlý
bir kadeh daha alýp içmeli hicaz makamý bitmeden
eðer ayýlýrsan durup dururken
ruhum ayrýlacak ruhuna
kestim
baþlangýcýn uzak sesiyle kör gururunu
inatla daðlanmayý bekleyen
zehri alýnmýþ dilin masumiyetiyle
ekmek gibi üç kere öp beni
ben de düþtüm
söylemin renklerine
örselenmiþ heyecanlar için
dünya baþ aþaðý iken geçtiðin bu kalp var ya
suyu bulandýran kaný lekeliyor
kestim
senden havalanan serçeyi
kartal olup konuyor bana
keþke ismin hiç susmasa
gece biriktirdiðim adýyla doldurdum göðü
adýnýn çok halini saydým basamaklarda
adýmlarýmý yokluðuna ayarladým
koluna girdim boþluðunun
el ele geçtik arafa
uzun býçaklar gecesiydi hatýrlasana
kestim
büyük bir uðultunun arkasýndan gelen sessizliði
uzun bir þarkýyý aniden iþitip
içinden devamýný söylemek için kestim
çok azgýn bir denizde kulaç atýp
su yataðýnda kalmaya gayret ederken
aniden suyun sana boyun eðmesi gibi kestim
kestim ruhumun seni sevmesini
göç baþlayýnca bedenimizde
býçaðýn sýrtý buna aþk diyecek…
alicngizoyunu
(…aþk hayata bir kere gelir,deniz gbi hareket eder… ama hep aynýdýr…)