önce yaðmur gür bir ýslýk çaldý sonra uðultusu kayýp bir rüzgar onu alkýþladý günlerden pazartesiydi ve her pazartesi altý günde bir ölmek için iyi bir nedendi
annem yine bana gel dedi onun gel deyiþi ondan baþka her þeye gitmek gibiydi gitmek gibiydi kendinden ilhamýn perisinden gitmek gibiydi þiirden yok dedim kendimi bildiðim yerden
…
sonra üzüntülü ipek güvercinler tökezledi avlumuzda aynada yüzüm yükseldi yüzüm bir kutsala dalga söyledi ve gözlerim henüz keþfedilmemiþ üzerinde bana muazzam bir manzara verdi ikibuçuksantimbirur benim bebeðim beni hiç tekmelemedi
þimdi hangi yarasa beni maðaralar hangi acý ki böyle memeli aðlar üþüyorum rüzgar okudum sýcakken dilimin altýnda kristalleþen bu aðrý yetmedi karanlýk geldi ve gelecek en uzun tarafýndan gitti
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jir gnsk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.