“sevmek ne güzel þeydi hiç sevmemiþim belli” hülyalar içindeyim, huzurlu bu güne dek yaþamadýðým mutluluktu hayli geç vakitte aniden kapým! þiddetle çalýndý, nasýl da telaþlandým bu o köyde daha ikinci gecemdi, endiþe içinde hemen açtým
baktým Þadiyenin babasý, Veli Amca adam sanki sarhoþtu “-bak öretmen bey, yannýþ yapdýn sen ki tahsýlýný almýþ Devlet Adamýsýn”, … boðuk-boðuk, kesik kesik konuþtu “-mamir olmuþsun amma bu! sana bi öretmene heþ yakýþýyo mu”,
tehditkardý.. caný yanmýþtý belli yine de saygýda kusur etmedi sanki suçlu oymuþ da yalvarýr gibi “-goca köyde baþka gýz galmadý mý tebelleþ olcak aklýný çelcek, guruluynan oynaycak” dedi
içim yandý.. “-yok Veli Amca ne tebelleþ olmasý” dedim kolundan tutup, içeri çektim.. artýk ben yalvarýyordum “-ben kýzýnýzla gerçekten evlenmek istiyorum” deyip, Allahýn adýný ortaya koydum “-Allahýn emri Peygamberin kavli ile; kýzýnýzla evlenmek istiyorum” “-ne!?!!” ….
yarýn akþam gelelim müdür, muhtarla Allahýn emri ile damadýnýz olurum “-iyi de öretmen bey olum Bu nasýl olur.. bu böyle mi olur hemi de..” “-haklýsýnýz, babamsýnýz ben bilemem ne lazýmsa ha! “-essahtan böyle de olmaz ki”
……
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.