LEYDİM

Soruyorum sorguluyorum Leydim ..
Lakin makûl bir cevap bulamýyorum
Bu yaþananlara

Öyle bir çeliþki içindeyim ki
Bazen aynada/ki sûretimi dahi tanýyamýyorum

Kaç mum erittim
Kaç þamdan eskittim
Fakat ruhumu bu karanlýktan
Bir türlü kurtaramadým


Anlatma bana Leydim
Ben ne Eyfel Kulesi/ni bilirim
Ne de Fransýz/larýn kankýrmýzýsý ,þaraplarýný
Ne de süslü vitrinleri kuþatan pahalý elbiseleri
Ben seni bilirim
Sadece seni Leydim ..

Çoktan unuttum
Okuduðum bütün romanlarý
Hayal meyal hatýrlýyorum
Notre Dame’ýn Kamburu/nu
Pazar günleri çanlara vuran zangoç/u

Artýk gelmeyecek diyorlar
Yalan söylüyorlar o medyumlar ,falcýlar
O çirkin yüzlü ,cüzzamlý kahinler
Ben seni bekliyorum Leydim
En son beni býraktýðýn yerde
Saros körfezin/de

Eteðini giymiþ bir kadýn silüetinde bu þehir Leydim
Pembe panjurlu evlerde baharýn neþesi
Gizemi ressamýn fýrçasýnda gizli
Rengarenk boyasý sýçrar beyaz tuale
Ýþte budur ,mutluluðun resmi

Biliyorum Leydim
Bu kurguladýðým hayal hiçbir zaman gerçekleþmeyecek
O nankör gemi ,bu limana demir atmayacak
Saat on iki olduðunda
Külkedisi cadýnýn þatosunda ömür boyu esir kalacak
Hani prenses yanaðýna kondurulan bir bûse ile
Hayata/da geri dönmeyecek


Hepsi koskoca bir yalan Leydim
Beni kahrediyor sensiz geçen her gece
Hadi ne duruyorsun
Geleceðim diyordun

Yoksa aðýr mý geldi aþkýmýz
Kendi ekseninde þuursuzca dönen dünya/ya


Þimdi biliyor musun Leydim
Esir düþmüþ kürek mahkumuyum
Rodos Zindanlarýn/da …..

Sosyal Medyada Paylaşın: