EMEKLİLER

( OCAK 2012)


Her üç ayda bir banka önünde kuyrukta.
Saat dokuz denmiþ deðiþmeyen buyrukta.
Onlarýn duygularý bir hayli karýþýk.
Gözlerinin feri sönmüþ ne ümit var ne ýþýk.

Bazen duygular öfkeli, sorarken neden.
Çalýþýrken yýllarca yorulmuþ beden,
Banka önünde, kuyrukta beklerken,
Hayretle bakýyor insanlar, yoldan geçen.

Yýllarca gururla çalýþýp emekli oldular.
Acaba ne umdular ki, þimdi ne buldular,
Kimi düþünceli, kimileri de hepten suskun.
Kimi de belli ki mazisine çok tutkun.

Aslýnda söylenip, þikâyet edenler hayli çok.
Biliyorlar ki onlarý görecek bir yetkili yok.
Yaz neyse de Kýþýn yaðmur, kar ve soðuk,
Yazýk ki emeklilerin hisleri oldukça buruk.

Kiminin maaþý az, kiminin eh dedirtecek kadar.
Bazýsý açlýk sýnýrýnda, bazýsý þükür, der ki kader!
Kimi memlekette ne açlar vardýr diye düþünür.
Kiminin ise yüreði yanýktýr, iþsiz gençlere üzülür.

Kimileri ile dost olmuþlardýr, kimine ise âþina.
Kimine hürmet gösterilir, bakarak yaþýna,
Kimi, gelen geçene bakar, etrafý süzer.
Kimisi de geçmiþini düþünür, kendini üzer,

(Þiirlerime güzel sesiyle deðer kattýðý için
Güzin hanýma teþekkürler)


Sosyal Medyada Paylaşın: