İlle de Sen...

Ýlle de Sen…

O nasýl bir hesaptý?
Nerden, nasýl öðrendin “bir”i “bin”e bölmeyi?
Her aný bin ömre bedel yaþamak varken
Nasýl becerebildik?
Günde bin kez ölmeyi

Bir kuru hýçkýrýk kaldý ufkun pembe tülünden
Bulutlar kahrýna boyandý
Ey can
Yaðmurlar yandý
Gök ekin kaleminde uçuþan düþler
Harman yeri yangýnýna uyandý

Kurudu dað laleleri, kurudu sarmaþýk güller
Kanaryalar, bülbüller selamý kesti
Üç beþ kuþkonmaz kaldý gülistandan geriye
Bir de kuru çeþme baþýnda
Bir kýrýk testi

Kuru yapraklar gibi ardýndan savrulduðum yollarda
Irgat türküleri geçer üstümden
Sahipsiz, sensiz
Zülüflerin tel tel aðýtlara mal olur
Þehirler geçerim
Rakýmsýz levhalarýnda nüfus hanesi bom boþ
Caddeler karanlýk, sokaklar çýkmaz, adresler kayýp
Yönünü topraða dönmüþ, tabelalarda yön gösteren ok
Þiirler mýrýldanýrým vah dolu eyvah dolu
Þiirler mýrýldanýrým
Kimliði yok adý yok

Yorgun bir ýzdýrap aðacýyým ki þimdi;
Beynim boþalmýþ
Sol yanýmý zamansýz sam yeli vurmuþ
Saðda yaprak oynamaz
Çýplak dallarýma tüneyen akbabalar
Bayram arifesinde
Ve nemli gölgemde cýlýz sevaplara tutunmuþ
Çelimsiz umutlar son nefesinde

Oysa biz
Bir çift kanat deðil miydik bir üveyikte
Ýðdelerin orta katýydý dubleks yuvamýz
Terasta nevruzlar, çiðdemler çiçek açardý
Avluda sýra sýra mor menekþeler
Evet, bir çift kanattýk biz bir üveyikte
Birimizden tüy kopsa birimiz incinirdik
Günü kurtarma telaþesinin
Kýytýrýk taraklarýnda bezimiz yoktu
Güneþin doðduðu yereydi tüm yollarýmýz
Ve bütün zamanlar donmuþtu þafak serinliðinde
Yalnýzca birlikteyken gezinebilirdik
En koyu mavilerin derinliðinde

Ýyi bilirdik ki;
Büyük hayallerin düþ kýrýklýklarý da büyük olur
O yüzden
Bir yandan kenger kadar hazýrken fýrtýnalara
Bir yandan süpürge otu gibiydik
Topraða sýmsýký sarýlmýþtýk
Denizlerimizdi çukurlarý dolduran yaðmur sularý
Marinamýzdý kocaman naylon leðenler
Söðüt yapraklarýndan kanolarýmýz
Kavak kabuklarýndan yatlarýmýz, kotralarýmýz vardý
Dümen suyumuzda ceylanlar oynaþýrdý hey can
Her daim açýktý yelkenlerimiz, alnýmýz gibi
Yüzümüz kadar “ak”tý küreklerimizde köpüren sular
Tuttuðumuz yol kadar saðlamdý direklerimiz
Ve son limana demirlemiþ yük gemileriydi
Çifte su verilmiþ yüreklerimiz

Yamalý elbiseler her dem modaydý bizde
Rugan pabuçlarýn varlýðýndan habersiz
Yalýnayak yürümeyi severdik patikalarda
Omuz omuza, yürek yüreðe, dimdik
Ölçüsü, tartýsý, standardý yoktu
Yaþayabildiðimiz kadar bizimdi mutluluklar
En az sevildiðin kadar sevmekti tek bedeli
Ýki tarla arasý gurbet gelirdi bize
Kuzusunu kurt yemiþ koyun gibi melerdik
Ne büyük sevinçler yakalardýk, küçük ayrýntýlarda
Hayat bir yandan vursa
Biz bir yandan gülerdik

Ey gurup nakýþlým
Seneleri sýrtýnda yýkadýðým teneþir
Ey benim küskün mehtabým
Bir kibrit çalýver artýk ucuna karanlýðýn
Sensizliðin kutbuna cemreyi düþür
Görmez misin, göremez misin hey can?
Yýldýzlar tir tir titreþir
Yýldýzlar üþür

Anla artýk can
Sýðmaz oldun çýðlýklara, suskunluklara
Kesmiyor artýk çiçeklere, kuþlara ismini vermek
Yaratýlmýþ ne varsa sen diye sevmek yetmiyor artýk
Ey þafak yüreklim
Yetmez mi her baharýn önüne bir son koyduðun?
Yýkýk daðlar gibi kaþlarýnýn hýþmýna gömdüðüm yýllar yetmez mi?
Aralansýn artýk
Beklenen sabahlarýn kundak oyasý kirpiklerin
Yosun tutmuþ daðlarda sular uyansýn
Tulu bir tebessümle parçalansýn matemin þah damarý
Tan yeri yýrtýlan geceler gibi
Kanasýn, kanasýn, kanasýn
Hey can
Ey açýk yaramýn küskün ilacý
Ey kaderimin mührüne kazýlmýþ desen
Muadilini yazacak kalem yok gayri
Ýlle de sen, ille de sen

Sosyal Medyada Paylaşın: