Herkes bir yol tutturmuþ,baþýn almýþ gidiyor Dostluklar dibe vurmuþ,kalpler yaralý tende Güven bir bir yokolmuþ,hali ahval çürüyor Mertlik yerlere düþmüþ,diller aðdalý hemde.
Sahtekarlýk rüzgarý,tufan olmuþ esiyor Ýyi niyet güler yüz,hep boynunu büküyor Yürekler katýlaþmýþ,göz göz olmuþ eriyor Sesler kýsýlýr olmuþ,verilen sözler nerde.
Ýhanet yaðmurlarý,sicim gibi yaðýyor Ekmek elin elinde,zehir olmuþ yakýyor Þafak bile kararmýþ,yýllar çabuk bitiyor Güç iþ artýk umutlar,hayaller hep heybede.
Yeþil sarý pembeler,hep siyaha dönüyor Çocuksu düþünceler,canavara benziyor Her gün bir baþka azap,yürekleri daðlýyor Mutluluklar yok olmuþ,tertemiz eller serde.
Sazlar bir bir susuyor,naðmeler yok oluyor Sevgiyle bakan gözler,yüreklerde donuyor Aðlanacak halimize,düþmanlar hep gülüyor Herkes halin saklýyor,kýrýlan kollar yende.
Küle dönen közleri,yakmaz isek sönüyor Bir nefeslik molada,canlardan can gidiyor Ýt ürür kervan yürür,devran böyle dönüyor Her þey bir düðüm oldu ,hesap artýk mahþerde.
Öyle çok ki anlatsam,dillerim buruluyor Hangi yaren hangi dost,derde çare oluyor Sözüm meclis dýþarý,kalem kendi yazýyor Dil söylemez göz körse.neye yarar can tende.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.