ZAMAN

Her akþam batarken güneþ
Ve doðarken her yeni güne
Alabora düþünceler içinde
Ýnledim kendi kendime sensizliðe

Ýçim taþardý gözbebeklerimde
Yoktu bir sýðýnaðým dertortaðým
Halbuki nede çok ihtiyaç duyardým
Minnet ,sitem þikayet eder
Anlatýrdým seni sensizliðe

Ümit yüreðimde kanadý kýrýk bir serçe
Yüzünde güller açýlý resimdi gözüme çektiðim perde
Rüzgara yalvardým yalada gel yari çevreme
Nasýl çoðaldýn sen sensizlikte

Sudur sanki avuçlardan sýzan
Halbuki kuru candý varýna yoðuna adanan
Sensiz geçmesin tek bir an
Birlikte harcansýn her zaman

Sosyal Medyada Paylaşın: