her ayak sesinde gelen kendinden önce yalnýzlýðýn ýslýðý duvarlarýmý delen dolayýp diline göç þarkýlarý katlýyor zavallýðý ikiye korkak yüreðin damarlarý
buðu oldu sözlerim bir cam kenarýnda yürümekten ziyade çaresiz sürgün ölü doðan çocuklarým her köþe baþýnda ayaðýmý sürüdüðüm
kapat üstlerini çið düþlerin derin uykudalar gözlerimde korku amansýz soguk gece kurutucu dondurucu artýk biliyorum neden duvarlarýn dilsiz neden saðýr olduðunu
karanlýðý baðlayýp belime kaçar oldu þimdi bahar coþkunluk durdu gözlerimde al renkli kuþak sinip aniden sis bulutu kýrýk dökük sarýyor anýlar
iþte orada…. mavi saçlý perinin aklýna giriyor gecenin rengi tutup ellerini sürüklüyor kâðýttan aþklara bizi gözleri kan çanaðý yaðmurlarý aðlýyor yanaklarýnda
Blackless Sosyal Medyada Paylaşın:
Blackless Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.