Ne belalar gördüm ben ne kavgalar yaþadým kaç kere mahkum oldum gözlerine bu senin ellerindir diye senindir diye bu saçlar kaç kere sarýldým demir parmaklýklara kaç kere idamla yargýlandým uslanmadým yine..
Ne sürgünler yaþadým ben kutuplarda yandým çöllerde üþüdüm kaç kere sabahlara kadar adýný sayýkladým da bir Ýsa masumluðunda çarmýha gerildim. Mansur’un suçuyla yargýlanýp Mansur’ca ödedim bedelini. kaç kere Yusuf’ça atýldým kuyulara da uslanmadým yine.
Ne sevdalar yaþadým ben bir mecnun derbederliðinde nice çöller aþtým Leylasýz nice daðlar deldim Ferhat’a inat bir derviþ sadakatinde özledim ölümü kaç kere sallandým daraðacýnda uslanmadým yine..
Ne acýlar yaþadým ben ne belalar, ne sevdalar gördüm can. Tatmadan daha ilk sütünü anamýn aþkýn zehrini kustum. ilk ezan sesinde fýsýldandý kulaðýma gönül’ün sesi bundandýr ki can bundandýr ki bitmedi gönlümün fýrtýnasý
Mehmet TAÞ/Elbistan
Sosyal Medyada Paylaşın:
MHMTTS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.