Sabah demlerinin nazlý güzeli. Ýnce endamýyla efsane kuðu. Bir elif süzülür incecik eli. Doldurur içimde hazin boþluðu.
Düþ görür baharda her gül aðacý. Berrak gamzesiyle gül misal güler. Çay damaðý burar dilimde acý. Az gelir o deme nice övgüler.
Nazýn kanadýnda kanar yüreðim. Endamý albeni naz tütsülü yâr. Hayal perdesinde çay olunca im. Ýsli çaydanlýðým yirmi dört ayar.
Bir efsane kuðu süzülür her an. Buðunun ardýnda emsalsiz nihal. Bu mevsimde hüzün kokulu zaman. Acý çaydan kalan bendeki bu hâl. Ankara, 16.12.2102 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.