===BU VATANA SAHİP ÇIKIN===

Rahmetlik ninem anlatmýþtý bana;
Çok duygulanmýþtým, çocukluk halimle;
Uzun süre aðlamýþtým.
Kurtuluþ Savaþý yýllarý;
Ermeni sarmýþ bütün vataný;
Yakmýþ köyleri, talan etmiþ her yaný;
Toplamýþlar camiye, yakmýþlar insanlarý;
Allahýn belalarý, Allahýn belalarý!

Ninem öksüz bir çocuk, henüz altý yaþýnda;
Ýki de abisi var, biri ondördünde;
Öteki, henüz onyedisinde;
Yoksulluk diz boyu, yedikleri arpa ekmeði,
Babalarý þehit düþmüþ, ölmüþ anneleri,
Onlara, kol kanat germiþ, yaþlý nineleri.
Kara bir gün, ÝSPÝR’in üzerinde, karabulutlar yükselmiþ,
Bir yangýn yükselmiþ, gökyüzünü kaplamýþ,
Ýnsanlýk yanmýþ, insanlar yanmýþ,
Çoruh Irmaðý bile, bu yangýný söndürememiþ.
Ninem duygulanýrdý, her anlattýðýnda;
Ninem aðlardý, ben aðlardým.
Ninem þöyle anlatýrdý bana:
_Ahh yavrum, ALLAH’ým düþmana fýrsat vermesin!
Ne acý yýllardý, o yýllar,
Bir gün bir yangýnla uyandýk,
Yanýyordu ilçemiz, cayýr cayýr,
Bazen de, silah seslerine karýþýyordu insan sesleri.
Ermeniler iþgal etmiþ, ilçemizi diyorlardý;
Yakýyorlar her þeyi, binalarý, hayvanlarý,
Bahçeleri, ekili tarlalarý,
Allahýn belalarý, Allahýn belalarý!
Kapýmýz kýrýldý o gün,
Yüzlerce Ermeni bozuntusu,
Ambardan ekinimizi boþalttýlar,
Aldýlar her þeyimizi;
Dýþarý çýkarttýlar bizi,
Yaktýlar evimizi.
Dayanamadý ninem haykýrdý;
Ninemi attýlar ateþe, yaktýlar diri diri!
Unutamýyorum evladým, o günü unutamýyorum.
Aklýma geldikçe aðlýyorum, aðlýyorum.
Büyük abim, dayanamadý çekti býçaðý,
Öldürdü, ninemi yakanlarý,
Sardýlar etrafýmýzý çakal sürüleri,
Baðladýlar ayaklarýmýzý, ellerimizi,
Biri suratýma bir tekme vurdu,
Alkanlara boyandý yüzüm,
Büyük abim, tükürdü düþmanýn suratýna:
_Alçaklar ne istersiniz ufacýk çocuktan,
Býrakýn onu gitsin, öldürün bizi!
Size, OSMANLI böylemi davrandý; be rezil!
Kahkaha sesleri yükseldi,
Bozuk Türkçesiyle biri seslendi:
_Ufak büyük fark etmez TÜRK tohumu,
Öldüreceðiz hepinizi, kurutacaðýz soyunuzu.
Ufak abim, yattýðý yerden kükredi:
_Sus soysuz köpek,
Alma aðzýna, TÜRK’ÜN adýný,
TÜRK asildir, kurtaracak VATANINI,
Acýrým sana, kurtaramayacaksýn canýný!
Hepside þaþýrdýlar, baktýlar birbirlerine.
_Söyle bakalým, esir sen misin, biz miyiz?
_Hiç bir TÜRK esir alýnamaz!
_Ýþte aldýk ya sizi,
_Bedenlerimiz esir ama, RUHUMUZ asla esir alýnamaz!
_ Ruh mu? Oda nedir ki?
_Sizde olmayan, bizde olan, VATAN SEVGÝSÝ
Baðladýlar ellerimizi, halatlarla atlarýn arkasýna,
Sürüklediler yerlerde bizi
Parçaladýlar her yerimizi;
Bir mucize oldu, koptu halat ortadan,
Ellerim çözüldü, kurtuldum oradan.
Saklandým, Çoruh’un kenarýna;
Aðabeylerimi de getirdiler, karþý kenarýna,
Baðladýlar ayrý ayrý aðaca,
Yaptýlar dayanýlmaz iþkencelerini!
Þehit ettiler aðabeylerimi
Çoruh’a akýttýlar kanlarýný�
Ufacýk yüreðim parçalandý;
Feryadým arþa dayandý.
Bu gün üç þehidim vardý..
ALLAH’ým ne korkunç zamandý.
Çoruh, sen akarsýn utanarak,
Ben bakarým sana yanarak!
Sen aktýkça, ben sana baktýkça,
Yüreðim her zaman döner hazana.

Ahh evladým, ahh,
Siz, þimdi beðenmezken, tereyaðlý ekmeði,
Biz, bulamadýk bir parça kuru ekmeði.
Ermeniler her þeye düþmandýlar,
Yaktýlar, bahçeleri tarlalarý,
Günlerce aç kaldýðýmý bilirim,
Ömrüm boyunca, unutamam,
Bir kýþ günüydü,
Hava soðuk mu, soðuktu,
Çoruh’un ayazý titretiyordu bedenlerimizi;
Ermeniler almýþtý her þeyimizi;
Çoðumuz, çocuk ve ihtiyardý.
Günlerdir bir þey yiyememiþtik,
Aç mý, açtý karýnlarýmýz.
Ot aradýk saatlerce,
Bildiðin ottan evladým.
Hani hayvanlara veriyoruz ya, iþte o ottan,
Ne acýdýr ki, bulamadýk!
Çaresizdik, açlýktan ölmemeliydik,
VATANIMIZ için yaþamalýydýk.
Düþman atlarýnýn dýþkýlarýný topladýk,
Dýþkýlardaki arpalarý, suyla ayýkladýk,
Ýyice yýkayýp, piþirip yedik
Biz bunlarý yaþadýk, biz bunlarý yaþadýk
Bir Cuma günü, müftü cumayý kýldýrmadý,
Yediden yetmiþe bütün halký topladý,
Herkesi orduya kattý.
Herkes elinde ne varsa onunla savaþtý,
Tüfeklerine, yüreklerimizle karþý koyduk,
Ben altý yaþýndaydým, savaþtaydým;
Gözcülük yaptým, silah kullandým.
ALLAH ALLAH sesleriyle düþmaný kovaladýk,
Þehit kanlarýyla VATANI suladýk,
Bu VATAN kolay kazanýlmadý,
Her zerresinde þehit kaný var.
BU VATANIN KIYMETÝNÝ BÝLÝN;
BU VATANI KORUYUN!
BU VATANA SAHÝP ÇIKIN
Bu VATANI sevmesen oðlum,
Ýki elim yakanda olacak bilesin
_Merak etme ninem,
Ömrüm yettikçe, kanýmýn son damlasýna kadar,
VATAN SEVGÝM BÝTMEYECEK


Yýlmaz Çelik
Yakýnda Çýkacak olan TÜRKÝYE SEVDASI(Gündüz Yayýnevi Ankara) Adlý kitabýmdan.
Sosyal Medyada Paylaşın: