Çoktan sönmüþ yýldýzýmýz.. Parlamýyor artýk.. Hiçbir þey kalmamýþ gözlerinde bana karþý,, Ne kin, ne sevgi.. Hiçbir þey yok artýk.. Sürekli görmezden geliyoruz birbirimizi.. Ýki yabancý gibi geçip gidiyoruz.. Hiçbir þey yaþanmadý sanki.. Yine o gururlu yürüyüþün, yüzündeki ifade.. Hiç deðiþmemiþsin.. Birçok þey umrunda deðil artýk.. Hiç sevmemiþ gibisin.. Sözler unutulmuþ.. Haddi hududu yok artýk bu sessizliðin..
Bak EYLÜL geldi yine.. Geçti aradan 365 gün kadar.. Ayaklarým altýnda ezilen yapraklarýn sesi, Ve hayalin... ...Bu Son Bahar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ruhsatsız Sevdalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.