CAM CAMA

Gece karanlýðýnda pencere kenarýnda
Gözüm takýldý cama cama yansýyan bana

Bakarken camdaki bana aldý beni benden
Götürdü çok uzaklara geçmiþ zamanlara

Zaman geçmiþti ama izi kalmýþ ruhumda
Gecenin karanlýðýnda ýþýldýyor hala

Sitem dolu gözlerin sorar gibi giderken
Bu gidiþ bu tükeniþ neden yürek severken

Kavuran yaz güneþi batarken uzaklarda
Aþký yaþamak yasak artýk bu sonbaharda

Kýþ gelmiþ bekliyor acýmasýzca kapýda
Kim bilir gelincikler açar mý ilkbaharda

Feri solmuþ yeþil gözlerde hoþ bir manzara
Ya da sonsuz tarlalarda yorgan olur bana



Sosyal Medyada Paylaşın: