AYŞEMAYŞE
Tüyü bitmemiþ yetimliðimde miydin neydin, oysa babam yine sað
Ama adýn Ayþe’ydi, ya da ayþemayþeydi ki
Seni sýrtýmda bir küfe ana-kýz gibi sevdim
Deðdim de denebilir - bakýþýyorduk ya -
Kýþ aksýrýðý hohlanmýþ ellerine
Sonra senler bir baþýboþluða tüydü gitti
Çalpara eteklerin çapraz ellerimde
Sen de öyle mi yap dedim kendi kendime
Coþ savrul koþukoþuver esri
- Ne haddime? -
Ne haddime mi
Oh, her çimdik morartýsýna indiðimde
Bir diþi çukur - çýkmak belki de -
Basamaklar noksandý hep
Tabanlarýmla merdiven içiçe
Yepyeni bir göz takýnýyordum tez
Senin senden önceni görmeyesiye
Adýn Ayþe miydi, ayþemayþe miydi ne
Kýraça daldým çok, kireç kerpiçe som buðday ekercesine
Yufkayý un-ufak edercesine, ne ki en acýkýmlýk
Gölgesinde bir leþ yatýrýn çýnarýna ilk balta bu sevi
Ýçi výyýl výyýl kurt, o da bir çeþni
Ama kýç cebinde hep o yassý þiþe
Ýlle seni övdüm seni bildim seni sevdim yaþadým
Yani bir gidiþat ki pýrnakýl bencesine
Herkese duyur emi
Ötesi tüm ayþemayþe
Ha, bir de dulun penceresine týrmanmýþtým yaz serinliðinde
Ýbriþim dokurcasýna keten kenevir yerine
Ah ödünç Ayþe, ah yaþamýn eðirdiði kývrak yün
Kâh kendini didiklercesine edindiðim büklüm filoþ
Dur, tâ gitme
Bülûð gövdede bir yaný gevþek örgüm
Varýný nakýþlarcasýna mýydý beni sevmen
Alý al molu mor kilimler saçaðýnda
Bir azman çiçek gibi bükülmezliðimde, hoþ
Dipdiri sýrmayý tiftikleyip de püskül kýlmacasýna
Sýmsýcak, yorgan-döþek, bitirim
Maraþ’larý Muþ’larý hep geze geze
Ýstanbul’dan hiç mi hiç çýkmadým
Nice senler saysam yol boyunca sevdiðim
Tepeden týrnaða ayþemayþe
Sana baðdaþ kuruþlarým mý? tuzuyaþ’ýn biriydim
Hep o ben yaþýmda
Ýster þuydun de, ister buydun; doðrusu Metin
Eh, bana bir türkü þimdi, ilki Karacaoðlan’dan
Hasan yaným hâlâ çocuk tâ Alamanya’larda
Özetliyeyim mi?
Bu bir sevi týnazý
Ve de ben kýrýk-dökük bir yaba.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.