Bənövşə

Bənövþə

Bükübsən boynunu utandýðýndan,
Baxmýrsan Günəþə, Aya, bənövþə.
Təklənib özünə qapýlma çox da,
Söylə dərdlərini çaya, bənövþə.

Getməyir baþýndan nə qəm, nə qəhər,
Bilirəm günlərin keçir bir təhər.
Çýxsa da qarþýna hər axþam, səhər,
Salma dərdlərini saya, bənövþə.

Ýsmət damarýmsan, bakirə qaným,
Zərrin þəfəqlərlə sökülən daným.
Niyə ətəklərdə bitirsən, caným,
Səninçün yaranýb qaya, bənövþə.

Könüldən uçan quþ qayýtmaz hinə,
Sevgi ürəkdəsə, yaþayýr yenə.
Hələ çox gələcək elçilər sənə,
Ýtməyib üzündən həya, bənövþə.

Həsrət vaxtý deyil dikəlt baþýný,
Daha ətəyindən boþalt daþýný,
Elbəyi siləcək axan yaþýný,
Götürsən özünə dayə, bənövþə.

23.03.2009

Elbəyi Cəlaloðlu


Sosyal Medyada Paylaşın: