BENİM ADIM AŞK

Ýnkar edersem
Ýçimde büyüttüðüm baþkente haksýzlýk olur deðil mi
En az dipsiz bir kuyu kadar
Derinlikler gizlediðim yalan deðil
Sanki bir tam küreyi
Orta yerinden ikiye bölmüþ de
Ýçi þiir dolu
Dolu dolu bir çanak oluversin istemiþ

Þiirin kendisine duyduðum karþýlýksýz aþk yalan deðil
Ýmajiner sözcüklere,
Üstgerçek dokunuþlara,
Alnýnýn orta yerinde lir çalan cümlelere...

O yüzden midir ki sana her baktýðýmda
Bir kat daha artýyor yalnýzlýðým
Þiire duyduðum platonik hayranlýðým…
Bir dize dökülüverir bilinçötesi çýkýþsýz bir yoldan
Ben düþten bir kostüm giyinirim
Senin gözlerinde
Cemal Sürey(y)a, Asaf ya da Elouar’ý iþitirim

Þiirin ne söylediði de önemini kaybediverir o anlarda
Ýçimdeki boþluktan sýzan bir ayrýntý
Gözlerimi kör eder
Ben imaj eder, þiiri baþtan sona dekore ederim
Kendime has dilötesi düzensizliðimde
Bu hakka sahibim…

Aðýr bir imaj iþçisiyim.



Haklýsýn, biraz humanistik
Biraz mistik bir düþ almalýyým
Arýnmalýyým bu nihilistik ayýbýmdan
Egosantrik kayýbýmdan


Böylesi aylak gecelerde
Perdesini açýk býrakýyorum uykumun
Ayak seslerini duymayayým diye
Rüyama öykünürken sen
Ürkmeyeyim diye

Böylesi sarhoþ gecelerde
Lir seslerini duyuyorum da
Dilim sýrrýna eriyor,
Uykularým Türkçe’ye yaðýyor
Sen boynuma eþsiz taþlarla süslediðin
Þiirden bir kolye takarken
Ölümsüzlük reçetemi oyuncak bir kutuya gizliyorum
Varoluþumdan öte,
Ýsmimden,
Cismimden,
Bir düþsel çiçek oluveriyorum


Senin þiirden ördüðün tarlada
Mayýnlar her patladýðýnda
Gökten iron yaðmurlarý yaðsa da,
Kalabalýk acýlar kaskatý kalsa da,

Mayam sevgiden yaratýlmýþ bir kere
Hissetmiyorum


lasainte
Sosyal Medyada Paylaşın: