Öyle deliyim ki öyle efsane Daðlarý delesiim var kerem misali Diz cöküp önüne icimdekileri deyiþim var Yalnýzlýða yüz tutmuþ bedenim Ýki güzel söze hasret kalmýþken Uðrunda ölesim var..
Hani derlerdi ya ölünce anlaþýlýr deðeri insanýn Getirince sevdiklerim musalla taþýna korlarken beni Baþýnda bedenimin beyaz sarýkllý insan soracak o son cümleyi Ýki cümle boðazýnda dizilecek... Seviyorsan evet sevmiyorsanda farketmicek..
Ve ben cekilirken sorgu sual odasýna Melekler gelecek biri sað biri sol yanýma Nerede ve Nasýl Harcadýn Ömrünü Ey insan Oðlu Ademden olma havvadan doðma Bildiðim bir cevap..Onun uðrunda Yaþamak isterken seni Ölüme beþ kala
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızılay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.