Kalbim Uluyan Bir Su

güzü ellerimde çevirdim
döküldü yapraklarý
gökkuþaklý bir kýzýn


eski bir sevilmektim salkýmýnda
ecnebi baðlarýnýn
her dilde çiðnenen bir dudak
bambaþka yutkunurken aþký

sözcükler ki benim en renkli yerim

sýðýnsam düþlere makas atýp bilinmeze
bir fýrtýnaya yama yapabilir mi insan
demire iki kelam anlatabilir mi
kendiyle erirken kendine

dur, andolsun ki kalbim uluyan bir sudur

öyle ki açtýðýný gördüm titreyen yaðmurun
gariban bir begonvil uykusunda


aðlamak gözlerin lirik konçertosu
aðlamak buharlaþmasý hüznün

aþk ki ellerinden öpsün herkesi






Nevzat KONÞER


Sosyal Medyada Paylaşın: