ÖZLEMİN YAKIYOR YOKLUĞUNDA

Ahu gözlüm!
Maral bakýþlým,caným benim
Yine sensizliðin bir gününe daha açtým gözlerimi
Hüzünlü sabahlardayým þimdi
Her yer ýssýz,her yer yoksun senden
odalarým karanlýk sen yokken
Gecelerim karanlýk.
Biliyormusun sevgilim,
Sanki hiç güneþ doðmayacakmýþ gibi
Sabah olmayacakmýþ gibi
Senin gözlerin olmadan
Yüreðim sus pus olmuþ
Yüreðim çaresiz
O ela gözlerim hep buruk bakýyor sensiz
Aðlýyorum bendeki sensizliðine
Yaþam hiç çekilmiyor bal gözlüm..
Sensiz……..
Sabahlar þafaklara vermiyor kendini
Sensiz mevsimler,sensiz aylar
Ve tükenmek bilmiyor ki haftalar
Günlerim zaten belli belirsiz
Senden geriye hasretler kalýyor bana
Senden özlemler çoðalmakta yüreðimde
Bir türlü bitmeyen yol gibi sensiz günlerim
Hep uzun,hep karanlýk
Hep çalý,çakýl...
Hep diken dolu sanki
Bu gün,bu sabaha yine
Sensizliðe uyandým irkilerek
Bir boþluk var içimde
Acýlar yakýyor,kavuruyor bedenimi
Yüreðimde fýrtýnalar kopuyor inan
Ýnan birtanem,inan sevgilim
Ýnan sen yoksun diye.

V. A. Çamlýgil 28/12/2011

Sosyal Medyada Paylaşın: