Susturdun ya sonunda, konuþan dillerimi. Ne yaptýmsa olmadý, tutmadýn ellerimi. Ne varsa el alemde, daðýttýn güllerimi. Bilmesinler dünümü, seni sessiz sevmeli.
Geceler seninleydi, ay’ýmdýn güneþimdin. Sabahlar katilimdi, vazgeçilmez eþimdin. Her anýn içindeydin, tezgahtaki iþimdin. Zehir ettin günümü, seni sessiz sevmeli.
Ben þimdi ne yapayým, acýlarýn elvermez. Paylaþamam kimseyle, buna sýr akýl ermez. Ne kadar istesen de, sevenler yere sermez. Vermesen de önemi, seni sessiz sevmeli.
Sus dedin sustum ben de, mavilere baðladýn. Biraz öne çýkýnca, nazlý nazlý aðladýn. Bazen öfke içinde, yüreðimi daðladýn. Geçsin için dönemi, seni sessiz sevmeli.
Mehmet DALKANAT Sosyal Medyada Paylaşın:
avrasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.