Kim daha telaþlý belli deðil
Onca koþuþturmaca içinde
Kayboluyor her cümle sokak aralarýna
Bir lokma düþe dalýyor sokak çocuklarý
Ne garip bir benzetme
Gerçeðin ta kendisiyken
Sokak çocuklarý
Onlar biraz aðlamayý da unutmuþ
Aðlamaktan umudu kesen mutluluklarýyla
Sokaklara benzeyen yanlarýyla
Hayatýn sövmeye cesaret edebildiði
Yalanlarýyla
Biraz kirliler deðil mi
Üstelikte üç kuruþ için bar kapýlarýnda
El uzatýyorlar zengin paltolulara
Ufacýk elleriyle gökyüzüne dua eder gibi
Zengin oluyorlar birkaç bozukluða
Böylemi anlatýlmalýydý hikâyeleri
Bir akþam yemeði telaþýnda sahipsiz cümleler misali
Karanlýða uzanan gün sessizliðiyle
Kendime acýyorum bazen
Bu mastürbasyon kime
Vicdanýma mý diye
Ölü bir sokak rengine karýþan
Yine gri
Kýþ birikintileri kadar kolâjlarken hayatýma
Vicdanýmý da asýyorum
Hayatýn yenmeye yenildiði sokak çocuklarýna
Biraz piçler iþte
Özgür martý yavrularý gibi
Üstelik kara yüzlüler
Ve birazda çocuklar galiba
Biraz bizden
Biraz sizden
Geceye yakýþan gündüz misali
Ayrýlar günden
Hayatýmýzýn en mavi yanýlgýlarý gibiler
Gök ve yerden
Ne kadar beyazýz deðil mi?