çýplak tenlerin elinde iþte ben kimsesiz bir mezarlýðýn orta yerinde yapayalnýz sessizliðin karlarýný örtüp üstüme kurtulmaya çalýþsam ellerinden gecenin feryat figan susmalýyým geceden kalma endiþesinden...
þiir okuyan meçhul bir nefes el verse virdsiz kalmýþ gönlümün son demlerine... çaresizliðin boyun büktüðü ormanlarýn kuytularýnda doðmalýydý sevda selasýný dillendirmeden...
gitmeye kalmadan biteviye korkularýn gölgesinde yalnýzlýða bariz bir nüktedanlýkla konuþmalýydý seher... mezar taþlarýna bakmadan Þirazý hatýrlamalýydý bir kalender ve okumalýydý mukaddes kitaptan ihanetin cezasýný yeniden...
rüzgarýn uðultulu sesiyle yürüyorum iþte ben kimsesiz bir mezarlýðýn orta yerinde yapayalnýz yapraklarýný savururken hazanýn güneþ hayatýn akýþýna býrakmadan yaþanýlanlarý parçalarýmý topluyorum isyan kokan yüreklerden...
namesi eksik bir dalganýn içinde boðuluyorum ve gidiþini izliyorum bilinmezlerden... yürüyorum sensizliðin kervanýnda yol alýyorum sahrasý eksik hayallerimde serabý kuruyorum kana kana sen akan ve senin için savaþan bedevileri görüyorum alýp kaçýyorum hayalini koþuyorum nefesi eksik bir yangýnýn orta yerinde duruyorsun birden bire korkuyorum gidiþini yazýyorsun yeniden alnýma heyecaný çalýnmýþ korkulardan kalma anýlarla yeniden ve ben gidiþini en çok özlüyorum ardýnsýra dizilen aðýtlarý kör olana dek gözlerine bakarken...
çýplak tenlerin elinde iþte ben kimsesiz bir mezarlýðýn orta yerinde yapayalnýz ve þiir okuyan meçhul nefes el veriyor kaný çekilmiþ ruhuma namesini vuruyor yaniden dalgalara ve yalnýzlýða yelken açýp gidiyor okyanusvari gönlümden...
dünyasýný kurmuþ insanlar iþte ben kimsesiz bir mezarlýðýn ortasýnda yalnýzlýðýn virdini çekiyorum aný defterimden seni silerken sen giderken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
dervişim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.