Kara Yýlan
Gönül verdim seninle sevdaya
Baharým hazan yüzümde keder
Yoklugun kederim aþkýn sancým
Sen gittin vicdansýz ben öldüm
Seni nasýl sevdiðimi bilmedin
Kör olsun gözlerin ýþýðýn sönsün
Solsun yüreðinde güllerin
Hep aðlayasýn gülmeyesin
Sevdim seni vefasýz ben yandým
Gençliðimi yýktýn ömrümü aldýn
Aþkýn zehir sevðin ýzdýrap oldu
Kara yýlan gibi soktunda ðittin
Hüsamettin Ünal
19.09.2007. Elbistan