kýrmýzý rakýmdayýz vakit babamýn geç kaldýðý saatler malesef geriye alýnamýyor bazý þarkýlar ve atardamarlar deriye nüfus eden bir öpücük saklýyorum sigara jelatinin içinde tanrým sen diyorsun ki þimdi aðaçlarýn hepsini kesin sevmiyorum burnumdaki kýllarý olur--
izi sürülebilir çiçekler biriktiriyorum sana gözlerin eski model ceylan deriye deðen birþey var þu an týrnaklarýný býçak gibi kullanýyor kadýn tanrým sen diyorsun ki þimdi öldüðünüz gün üstünüzde ne olduðunu hatýrlayanlardan olun oldu--
babam öldüðünde annemden bir yaþ büyüktüm cenazesi iki yüz kiloydu sirkme olmadý koparmada kaldýrdým deriyi inkar eden birþey vardý avucumda avucum teninin kafiri tanrým sen þimdi diyorsun ki tanrým allah aþkýna sen ne diyorsun ne zaman Ozan adam gibi adam olmuþ--
Ozan Uðraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan Ugras Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.