En karanlýk günlerimin güneþi oldu tatlý bir günaydýnýn,
Yüzün geldi, gülümseyiþin, gülüþün geldi gözlerimin önüne...
Bir dost kazanmanýn mtluluðu huzura dönüþtü yüzümde,
Ýyi ki varsýn, iyi ki tanýmýþým seni, duru bir güzellik var özünde...
Þöyle bir bakýyorum da etrafa, senin gibi dost insan kaç kiþi kaldý,
Ýçindeki ýþýkla kötülüðe bile gülümsersin ya, gönlüm derinlere daldý...
Zerafeti kendinden ince, kendi ruhundan zarif, ipekten bir tül gibisin,
Sahte dostluklarýn sivri dikenleri arasýnda yetiþen bir gül gibisin...
Bakýþýn bir þiir, gülüþün baþka bir þiir, duruþun çok asil biliyorum,
Her yanýn þiirde, okumaktan korkuyorum, yazmaktan korkuyorum...
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.