yine seni bekliyorum eski yapýnýn hayatýnda damarlarýmýn çeperinde yetiþen gardenyalar kuruyor göðsümde çýrpýnýyor huysuzluðu huy edinmiþ kalbim kör bir ceylan geziyor umutlarýmýn uçurumunda baþýmda dönüyor panikleyen güvercin.
baðlýyorlar yüreðimi yýllarýn iðiyle eðrilmiþ sicimle sönmeyen ateþ aðacýnýn gövdesine çakýyorlar çýplak bedenimi keskin kelimelerle derimi yüzüyor gerçekler hece hece sökmeye çalýþýyor seni benden gece karanlýðý, ay vuruyor yýldýzlar saplanýyor ciðerime.
gel sen öldür beni! seni sevmenin günahýný ben omuzlar sevabýný sana veririm, katilim deðil kurtarýcým olursun cehennem azabýndan.
bil ki seni anlattýktan sonra gideceðim bu þehirden eðer peþime düþersen kýrýk kalp parçacýklarýný izle istersen gelirken topla onlarý uzaklardaki sahilde ölü bir adamýn göðsüne koyarsýn belki kim bilir diriltirsin yine!
korkuyorum sevdamýn sarmaþýðý çok korkuyorum! iþte yine geldi hayalin yine sarýldým yine titriyorum!
ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.