Gün akþama dönerken Kýpýrtýlarý gün gün azalan hayatýn sararmýþlýðý sarmýþ bedeni sonbahar deðilken mevsim kuruyan bir yaprak gibi bedeninden çekilmiþ iþte sular kurumaktasýn sen de çöller gibi
hepsi mi yalan söylemiþti bir düþün yýldýz yýldýz gökyüzüne baktýðýnda gördüðün neydi ki sonsuz karanlýklar arasýnda ýþýl ýþýl pýrýldayan yýldýzlarýn hepsi de yalan mý söylemiþti
karanlýklar nereden gelirdi gün nasýl aðarýrdý tan yerinde þafak vakti güneþ neydi senin için her nereye baksan gördüðün hak deðilmiydi
baktýn yalnýzca duyarsýz boþ gözlerle baktýn asla görmek istemedin
haksýzlýklarý nasýl yaptýn kýydýðýn canlar feryat figan kanarken açtýðýn her bir yara gülerdin acýlara vicdansýz, acýmasýz, duyarsýz ellerinde solan yaþamlarýn tek katili
þimdi söyle sana kimler yalan söyledi …
Mert YÝÐÝTCAN 05 temmuz 2011 küçüksu / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.