ADIMIZ ÖZGÜRLÜKTÜ

Adýmýz Özgürlüktü

Ne zaman gözlerimize mil çekilmedi de bizler gördük
Ne zaman çiçeklerimiz oldu da baharlar da yetiþtirmedik
Ne zaman yüreðimizde gülücükler savruldu
Söyle ey ana ne zaman kendimize nikâhýmýz sunuldu

Yüreðimizde birikir gülüþlerimiz
Kimse görmez firari bakýþlarýmýzý
Kimse bilmez gece isyanlarýmýzý
Bizim isyanýmýz bizedir ana
Yüreðimizde birikir umutlarýmýz
Adýmýz özgürlüktü ana

Aþýmýz acýdýr
Suyumuz direniþ
Doyarcasýna yudumlar aç kalmayýz
Kanlar üzerimize serpilmiþ
Üþümek nedir bilmeyiz
Kaban diye yarýnlarý sarmýþýz
Vuslatlara son umudumuz
Özgürlüðümüz

Ýki arkadaþtýk
Candan öte kardeþten yakýn
Cemal ve ben
Hayatýmda ilk defa Cemal’i gülerken gördüm
Daha 8 yaþýnda koca þehre terkedilmiþ yalnýzlýðýyla
Çok zayýfmýþ ürkmüþ ve güçlenmiþ zamanla
Üç beþ kiþi vurmuþ
Sebep nedir bilmiyorum
Ama cezasý çoktu
Tanýdýðýmda on dokuzundaydý
Sýrtýnda yorgunluðu, dað gibi yüreði vardý
Hem öksüz hem yetimdi
Hasreti özgürlüðüydü
Gülüþlerini saklýyormuþ meðer hep son sözüne
Son sözü ‘’Özgürce ölmek varken zindanda yaþamak niye’’diyordu
Özgürce gülüyordu özgürce gülüyordu özgürce gülüyordu
Adýmýz özgürlüktü
Gençliðimiz bilmese de özgürlüðü
Meðer son söze saklamýþýz özgürlüðümüzü
Özgürce gülüyorduk özgürce gülüyorduk özgürce gülüyor-duk
Adýmýz özgürlüktü
Birkaç saniye de olsa þanýmýz özgürlüktü ey ana
Ömrümüz özgürlüktü tüm yaralarýmýza raðmen
Gülüþümüz özgürlüktü…

( NOT: Tamamiyle hayali yazmýþ olduðum bir þiirimdir. )

Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: