Karanlýk düþtü dünyanýn üstüne Geceme bir ýþýk yakmadan gittin Gökler aðladý da gözlerinin aksine Dalýma tek damla býrakmadan gittin
Güller sarýldý dikenine çaresiz Bense yalnýzlýða boðuldum sensiz Toprak gel diyor bana kefensiz Ölüm fermanýmý yazmadan yittin
Artýk ne bir ses ver bana uzaktan Ne bir el uzat imdadýma, tuzaktan Ne de elinde bir tutam aþkla görün ýraktan Sen kendini deðil, beni kaybettin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
rukâl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.