GÜL MEVSİMİ
Gül bitirmek için toprak olmalý.
Tohumlarý sevgiden, vefadan olmalý.
Yaðmurla filizlenmeli kuru toprak,
Mahsül, daðlarýn doruklarýna ulaþmalý.
Hoþ kokusu dünyaya yayýlmalý.
Esen rüzgar daðýtmalý o miski.
Taki nefes alan tüm yüreklere,
Diriliþ misali canlýlýk kazandýrmalý.
Güneþle mana kazanýr ruhlarý,
Ay ise sevgi ýrmaðýndan,
Damla damla aydýnlatýr hayatlarý,
Böylece insanlýk ýþýk tufanýna gark olmalý.
Müebbed bir fazilete ermeli,
Ermeliki benlikleri gül yaðýnda eritmeli.
Sevgiliden gökler dolusu muhabbet almalý.
Cennette has gülistanda dolaþmalý.
Gönlünü hoþ tut, ey inleyem ruhum!
Nevbaharda tecelli edecektir,
Ýnanki aydýnlýðýn belirtisi þule,
O dem ki sürur edecektir harimi kalbim.
Yaþayan ölüleri sarsmalýsýn!
Gözyaþlarýný gönder bulutlarýn arasýndan.
Temaþa edeceksin filizlenen sevgileri,
Topraðýn ta derinliklerinden.
Bir anda semadan güller döküldüðünü göreceksin.
Ýþte o anda yeryüzünü güllerle görüp,
Þahitliðini yaþayacaksýn doyasýya,
Bedeninde özünün diriliðini farkedeceksin.
Zuhur edecektir kat’i sözü yaradanýn.
Vasýl olacaktýr sana vadettiði hakkýn.
Yeterki vefalý olana vefasýz olma.
Sevgiyi paylaþabilmekte asla cimri olma.
Hamiyet Yoncalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUHABBET-İ HAYR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.