hayatým... askýya alýnmýþ bi elbise!.. uzun zaman önce bir köþeye kaldýrýlmýþ unutulan... modasý geçmiþ!.. denesem... üstüme uymayan!.. þimdilerde bol gelen ya da darlýktan içine sýðmadýðým... sararmýþ,eskimiþ, güve yemiþ onarýlsa da... iðreti duran!.. yakýþmayan...
hayatým... kabuðuna çekilmiþ bir kaplumbaða!.. nefes alan, yaþayan, kendi içinde! belli olmayan ölü sanýlan... adým atmaya mecalsiz çýkmak için cesaretsiz ürkek!..
hayatým... terkedilmiþ,metruk ev!.. geride kalan... yýkýk dökük, ayakta zor duran ýssýz,sessiz korkulan... yine de içine çeken dirilmeyi bekleyen...
hayatým... uzun kýþ uykusuna yatan bi hayvan!.. rahatsýz uykusunda yerini yadýrgayan... uyan! uyansa da... afyonu patlamayan biþeyleri eksik olan, tedirgin...
hayatým... nadasa býrakýlmýþ toprak gibi, bir süre sonra tekrar ekilmeyi bekleyen güzel olan ne varsa... yeþertecek olan can veren!.. umudu olan herþeye raðmen...
hayatým... gebe!..doðacak güzel günlere... zamaný geldiðinde ne bir an önce, ne iþ iþten geçince!.. günü gelince sabýrla beklediðim...
Gülnur Yener Sarýtaþ 14/02/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vertigo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.