OĞLUM ONURUM…
Sessiz bir dað gibisin gözlerimin önünde
Ýçersinde patlamaya hazýr volkan gibisin
Gözlerin bakýþlarýn alýr benliðimi benden
Duruþun vuruyor can evimden benliðimi
Umut taþýyorsun dünümden bu günüme
Hayatýmýn anlamý oluyorsun yaralý yüreðime
Bir babanýn son hali oluyorsun
Yürüyüþünde benliðimi buluyorsun
Hayata baðlanýþ nedenim yitik tarafým
Dað gibi sýrtýmý dayayacaðým yegane varlýðým
Hoyrat duruþumun öteki yaný
Yarýnlarýmý emanet edeceðim varlýðým
Gözlerinin feri olayým yüreðinin sevinci
Umudumu baðlayacaðým tek gerçeðim
Onurumu emanet edeceðim tek onurum
Baba deðiþini özledim sarýlýp öpmeni
Evin erkeði benim deðiþini özledim
Çatýk kaþlarýnýn arkasýndaki benliðimi özledim
Ben gibi yürüyüþünü sessiz ve aðýr adamlýðýný
Bu yaþta yolumda yürüyüþünü
Baba diye haykýrýþýný þýmarmadan gülüþünü
Dünyaya býrakacaðým tek mirasým
Sesini soluðunu özledim yandým
Evlat dünya var oldukça
Bu bedende can oldukça
Gözlerim bu dünyaya baktýkça
Benliðime baba diye seslendikçe
Senin için var olacaðým sen benim tek varlýðýmsýn
OÐUL…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.