Çýð düþtü gecelerime uyuyordum, Gözlerimi açtým ,yanýmda sen yoktun. Yaralandý yürek güller soldu. Anlýyacaðýn... Ayrýlýðýn çýðý kahpece vurdu. Korktum ,aðladým Küfrettim,þaþýrdým. Gece vakti çýplak ayak, Çýð üstünde dolandým. Kimselere gidemedim, Gidip seni soramadým. Ben bu aþkýn sevdasýný Ayrýlýkla yaþadým. Ey benim... Yüreði güneþ, Sevdasý çýð yangýným... Sevdiðim... Bedenim donarken , Yüreðim yanýyor Ve uzaklardan bir dost, Bana el sallýyor, Kim diye sorma; Herkes onu ÖLÜM diye tanýyor. Artýk beni bekliyor. Bendende sana artýk bir ELVEDA kalýyor Ey çýð yangýným Sevdiðim...Elveda... Elveda
Engin Badem
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.