Gönül Bir Kez Sever De Bin Kez Aldanır

Gönül bir kez sever de bin kez aldanýr derdim,
Kaderimin önüne geçmeden bu ihanet.
Ve ben aþkýnla yanar yanar durur giderdim,
Düþürmeden ruhuma azap, çile ve mihnet.

Oysa hayat bulurdum yaþattýðýn dünyada,
Ne efkârýma eþtin ne de baharýma denk.
Yine de sevdiðini düþünür beni ya da:
Öylece arzulardým yalnýzlýðýma, ahenk.

Bilmezdim kahýr kadar aþikar olduðunu,
Hüzün gibi karanlýk, sevinç gibi bir anlýk,
Kim bilir! Belki de hiç ummazdým yâr bu sonu.

Þimdi bir hicrânýn tam ortasýndayým heyhât,
Duygularým harcanmýþ, hayallerim kýrýlmýþ.
Korkularým mecrânýn girdâbýna sarýlmýþ.

Ýlker Tokgöz
Sosyal Medyada Paylaşın: