…gökyüzüne her baktýðýmýzda gökkuþaðýný görebilsek keþke…
/’mavi umutlarla’ bakabildiðimiz an deðiþtiriverecekmiþiz sanki dünyayý apansýz, saf ve lekesiz çýrpýnýþlarla kalan ve kanayan yanlarýmýzý... ahh güzel gözlü, u/mutlu, yarýnlara hevesli güzel çocuklar... neredesiniz? kýyýlarýmýzdaki deniz kabuklarýný toplama!ya mý gittiniz ? ahh çocuklar nasýl güzelsiniz öyle hadi, dönün artýk kirli þehirlerin ahesteliðine, telaþlar sizi bekliyor, gereksizce... /
endiþelenmeyin çakýl taþlarýyla örülü patikalar var hala yakýlmamýþ ormanlar ve yosunlu aðaçlar bahçedeki dut aðacý da duruyor tüm heybetiyle içinden deniz yýldýzý topladýðýmýz denizler ve yazýlmamýþ/yaþanmamýþ çok masal var daha
Hünkâr’ýn sahibi Musa amca hala bizim sokakta oturuyor çimler duruyor, banklar duruyor, kaydýraklar duruyor gökyüzüne uçtuðumuz salýncaklar ziyaretinizi bekliyor kentler epey yoruyor düþlerimizi ne deseniz haklýsýnýz ahh çocuklar haklý olmak yetmiyor bazen biliyorsunuz daha gidilmemiþ köyler var uçurtma uçuracaðýnýz tepeleriyle bilseniz nasýl misafirperver…
ahh çocuklar büyümek zor, büyürken büyüttüðümüz acýlar ve küçülen sevinçler yitik!
geçmiþi anýmsayýnca, gideceðimiz gelecek adýna gökkubbeye her baktýðýmda yatýþtýramasam da ümitsizliðimi;
‘kuþlar uçuyorsa hala ve kelebekler çiçekleri kokluyorsa hevesle’ karamsarlýk s/özümüze yük olur, yakýþmaz ümitsizlik bize…
demek ki; bir umut var hala ayazdan çatlayan dudaklarýnýzýn tebessümü uðruna bir umut var hala gülen gözlerinizin hatrýna…
/hayal kurduðunuz için kim suçlayabilir/yargýlayabilir düþlerinizi þimdi uçurumdakilere haykýrýyorum büyüyüp sevincini yitiren mühürlü tenhalýða doðru; ’heyy, oradan düþeceksiniz!’/
fulya/ocak2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fulya CODAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.