..... tertemiz vicdanı vardı....

ilk defa sensiz bir gece geçirdim

(yani yalansýz yani sualsiz)

biraz ürktüm panikledim


saða sola dönme hikayeleri uyku nöbetleri...

sonra saate bakma bahanesiyle...

sana baktým söylediklerine...

(yani yalanlarýna yani benim sana katmadýðým sana baktým...)

korktum...

en büyük korkum bile bukadar korkunç deðildi...

bi ara seni yine sevmeyi aklýmdan geçirdim...

çok korktum...


bu kadar üzerine düþmezdim aslýnda

bu kadar yalanlarýný önüne sermezdim

seni sana gösterirken.

sevgiyle nefreti bu kadar karýþtýrmazdým

canýmý bukadar yakmazdým.

(sen zaten yanacaksýn)...

vicdanýn olduðunu bilseydin eðer ...

bilseydin görmemezlikten geldiklerimi sana göstermeye çalýþtýðýmý

buna sevgi demezdin...sahiden

sahi sen severmiydin seni...

benim eklemediðim bir kimlikle tepeden týrnaða sen

daha benim bilmediðim bir çok þeyden ....

sevebilirmiydin kendini gerçekten...

( gerçek nedir bilmezsinki zaten)

tertemiz bir yürek koymuþtum avcuna

vicdanýn yanýna daha önce hiç kullanýlmamýþtý

vicdanýn gibi.....



12.01.2011



Sosyal Medyada Paylaşın: