içinde biryerlerde uçan martýlar gözlerinde bilmediðim pýrýltýlarla, ’seni seviyorum’ deme bana! içim bir tuhaf oluyor dokunmak istiyorum ellerine sonra, büyüttüðün kuþlara ekmek atmak birde güle-oynaya...
’seni seviyorum’ deme iþte bana... alýp baþýmý gitmek istiyorum, çok uzaklara ya da senin yanýna!.. gelsene hadi, al beni buralardan... býrakma bir baþýna.... acýyor biryerlerim sen olmayýnca ’seni seviyorum’ deme bana... unutuyorum kanatsýz olduðumu, melekler gibi uçmak istiyorum sonra...
tarifsiz boþluklar var, tarifsiz korkular sen yine sevdiðini söyleme bana... sarýlma öyle hemen ... ellerim üþüyormuþ - ’ kaç yazar?’ Ödünç istemem ellerini... Sýcak elleri býrakmak zordur bilirim ... En iyisi al bendeki emaneti Gökkuþaðýnýn 8.rengi olma hayallerini ’seni seviyorum’ deme bana gitmek istemiyorum sonra... oysa biliyorsun gitmem gerektiðini ilk ben söylemiþtim....... gözyaþlarým burnumda
’seni seviyorum’ deme bana ...
Mustafa Hebip
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafahebip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.