Gömlek
Sýrtýmdaki her gömlek, alev alev alev der,
Þiirin hendesesi, acý veriyor yer yer…
Ruhumun gayyalarý, aldý beni derine,
Görünmez vadisinde, þu delinin yeri ne.
Zincir ve prangalar, benle benimle durur,
Ýçimdeki þuh hisler, ahengini sürdürür.
Her dem imrenirim ben, gözü yaþlý anneme,
Adeta aþk tüllenir, inatla cehenneme.
O’nun musikisiyle, fark ettim bir aralýk,
Bittiyse sýhhat nefes gerisi kaç paralýk.
Korkuyorum derinden, az ilerde son nokta,
Beni bana býrakma, hem varlýkta hem yokta.
Yaren dost nere gitti, sokakta sessizlik var,
Ritmimin beyitler sanki bir þeyler arar…
10.11.10 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.