Efkârý demlediðim kirpik uçlarýnda
ovalarýn yokuþlarýna salýyor kendini
ve ölü doðuruyor rüzgârlar
soluk benizlerde
gece d/üþüyor sonu görünmez kanyonlardan
Deltasýnda kaybolunan rakýmlara
bürünür aklýmdan geçenler
çýkmaz kokularý býraktýðým þehirler
soluksuz gönderdiðim vagonlar
ölüme kafa tutuyor içimdeki çocuk
Sanrýsýný býrakýr gece avuçlarýna
mesihlerin aðýr aksak zamanlarýna
yakýlýr tütsüler, ruhlarýn aruzunda
irkilir köþe baþlarý, mateme soyunur
lirik bir keþfi b/arýndýrýr dilime düþenler...
yasemin þen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.