Bu Bir Şiir Yarası Sevgili

Sarhoþ bir cümlenin orta yerinde
çýplak bir yalnýzlýk gibisin...
Ve sensiz devriktir her cümlem!



Suskunluðun ötekileþtirdi seni
ve sen her sustuðunda
yazgýsý ayaklarýna dolanmýþ bir adamýn
çýkýnýndan acýmtýrak masallar düþer!

"Hayal ikliminden,

isimleri sözlere sýðdýrýlamayan

ve yüreklerinde kalem yarasý

ne derviþler gelip geçti. "



Bu bir þiir yarasý sevgili!

Tedavisi
týrnaklar arasýna hapsolmuþ "umut" kelimerinde saklý.



Benim yalýn cümlelerim olmadý
ve hiçbir cümlem menzile kanamadan varmadý!
Misal bu ya; sevmek dediðinde
hiçbir dolaylý yorgunluk incitmedi yüreðimi!
Sevgili,
oysa ben bir tutam maviye hapsettim bütün renkleri!
Gece mavi... güneþ mavi... ay mavi...



"Hergün binbir çocuk doðuran
arsýz bir kadýn þu geçimsiz yüreðim,
memelerinden kekremsi bir gerçek akar.



"Düþün sevgili,

düþ’ün ne varsa kaybolmuþlar kitabýndan

ruhlarýný terketmiþ tüm bedenleri...

Onlar ki bir daha gelesi olmadýlar

Hürriyet dediðin nedir sevgili

Etler arasýna terkedilmiþ

Bir ruhun kurtuluþundan baþka?"



Ah bu deniz; saklarken mahreminde gözyaþlarýný,
Ölümünü bir sen gördün martýlarýn...
Gözlerin düðümlüyor boðazýný,
dilinden rüzgar çalýyor
ve söyleyeceðin her cümle yarým kalýyor!
Korkarým senden bilecekler
bütün þairi meçhul ölümleri.



Farket sevgili ; bu yalnýzlýk hiçbir kitaba sýðmayacak kadar büyük



"Bu bir þiir yarasý sevgili! Tedavisi týrnaklar arasýna hapsolmuþ "umut" kelimerinde saklý. "



Kadir ÜNAL
Sosyal Medyada Paylaşın: