yýlan kimi sokmaz biliyor musunuz ?
ona zehir taþýyaný
Hasreti isa
kiþiliðimizi kopararak takvim yapraklarýndan
ellerimizde sýcak somunlarla düþtük yollara
kasabalarýn kozasýný çatlatýrdý sirenler
uykularda bile þehirleri düþlerdik
düþerdik de
düþtüðümüzü bile görmezdik
uçurtma avcýsýydý siyah önlüklü çocuklar
bütün sorunlarý silahla çözerdi adamlar
biz gecelerden kaçardýk
uzun avlulara kurulurdu yazlýk sinemalar
aþk da bir açlýktýr
yüreðin kendine yetmez
insanýn kendini bilmez hali
sende unutursun bir gün gülmeyi
derme çatma evlerde otururdu fahiþeleri kentin
abim haftalýðýný aldýðýnda soluðu orada alýrdý
ben çýkardým en yüksek tepelere uzaklara bakardým
tel kaçýran çoraplarýný dikerdi ablam
hep çalýlarda yýrtýlýrdý baba yadigarý hýrkam
nasýl büyüdüm bilmem
hangi masala sürgün giderdi anam
tanrýlar bile kara peçe takardý yüzlerine
içimizde kaç kez sustu bu çocuk kim bilir
kaç deve yükü acý çektik babil’in çöllerine
ölüm bizimle ayný yaþýttýr
biz istemeden arkamýzdan
o kendisi gelir
filmi bitirir
yýlan kimi sokmaz biliyor musunuz ?
ona zehir taþýyaný
ölüm kimi s/aklar biliyor musunuz?
ona aldýrmadan yaþayaný
artýk inanmýyorum aþka
bütün gözler yalancý
nasýlsa t/uzak ilkimler
en mavi sularda
vurgun yedi martýlar
artýk bu saatten sonra
gözyaþlarý ne iþe yarar
aðlama
aðlama yar
Ýsa Ýnan
onbir aðustos iki bin on / artýk inanmýyorum aþka / bütün gözler yalancý...