Sen ki, olmuþtun, yüreðimde bir gül
Aldandým hasretinle, yanarken kara bir tül
Günbegün eridim, çaldým ömürlerimden
Sensiz günler hep hazan, kalsaydýn bahar keþke!
Hasretin sarýnca , gelip çattý hüzünler
Ýzini de kaybetti, hükmü idamlýk günler
Alýþýnca yalnýzlýða, sýcak sevginde gitti
Sensiz günler hiç gülmez, aðlatmasaydýn keþke!
Zehir zýkkýmdýr þimdi, yediðim ekmeðim, su
Emanet yüreðimdir, hüsranla boðdun o’nu
Dinledim tüm sözleri, çýkmadý izinden izim
Yarsýz günler geçer mi , kalsaydýn öz’üm keþke!
Ya rab ne zormuþ sevgi ile imtihan
Tüm dünya yerle bir, göçük bir suret kalan
Yýktým tüm duvarlarý, gömdüm maziye dün’ü
Makberden çehre aðlar, olsaydýn ömrüm keþke!
Vahimdir bu nedenim, nehir sevdam hüznünde
Daðlarýn hiç suçu yok, bütün geliþlerinde
Al da çoðalsýn senle , büyük aþkýn sürgüsü
Keþke deme, geçmez dün, bu gün ve sonrakinde
Jale KESKÝN//Belen Yaylasý