ummanlarda kaybolmak

ummanlarda kaybolmak biryana

Ben senin denizinde kaybolmayý hayal etmistim
Rýhtmýna demir atmak, bir koy sakinliginde huzur bulmak
Batan gunesin kýzýllýðýnda, yok olmak gözlerinde
Üþüyen içimi senin sýcaðýnda ýsýtmak ve kaybolmak düþlerimde


Biliyorum umutsuz bir serzeniþ benimkisi
Son nefesini veren bir ceylanýn avcý kucaðýnda son titreyiþi
Yada kanadý kýrýk bir kuþun göklere özentisi belki

Hazana dönecek baharýmdan geriye kalan, bir hasretin,
birde, dað çiçegim, ellerimde solacak olan, çaresizim.
Bana kalan soluþunu seyretmek olacak, acýsý iz býraksada
Dur,bir ceylan ürkekliðindeki gözlerini kaçirma benden ne olur

Bir umutdur belki, gözlerim hep uzaklarda arayacak seni



Sen giderken, ardýndan bakakalan bir cift gözün yaþý
utanýp akmayacak, kuruyacak göz bebeklerimde,
Bir volkan azametindeki bu yürek yangýným,dinecek
diner elbet, küllenir içimdeki kor ateþ

Ýçimde bir köþede tebessümun hep saklý kalacak
gün olur belki tatlý hayalin serap olur gözlerimde
þiir tadýnda kalacak bendeki askin..


Nekadar acý vereceksede sensizlik,
yusuf ca bir sabýr, ibrahimce bir onur hep olacak bende


Sosyal Medyada Paylaşın: