elveda yabancı
Ýlk zamanlar,
Iþýklarý kaybolmuþ zifiri karanlýklardan
“kurtar beni” der gibiydi bilinmeyen varlýðýn…
Elveda yabancý,
Senin için umudum tükendi…
Yüreðimi þartsýz, koþulsuz hala,
Bir meçhul olan sana sundum…
Elveda yabancý,
Senin için umudum tükendi…
Sen bundan sonraki hayatýnda,
Bazen, görmezleri görme aracý yapabilen,
Hayalimde emsalsiz olan, gözlerinden hesap sor artýk…
Elveda yabancý,
Senin için umudum tükendi…
Bil ki umut deðil artýk bu dilimdeki serzeniþ,
Kahve gözleri þiir bakan, içimdeki aptal Âþýk! Öldü…
Elveda yabancý,
Senin için umudum tükendi…
Oysa þu gizemli sessizliðini bir bozabilsen,
Ýçindeki “karþýlýk verememe” duygusunu
Bir yenebilsen, neler deðiþmezdi neler…
Elveda yabancý,
Senin için umudum tükendi…
Bir kerecik “kimsin” desen! En azýndan,
Gözlerimin rengini merak etsen!
Bil ki, sonsuza dek avuçlarýnýn sýcaklýðýnda
Ve de gözlerinin alabildiði her yönde olurdum…
Elveda yabancý!
Artýk sen de bir hiçsin içimde…
(rawiz1621) raviz demirel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.