ANTİK HÜZÜN

solgun , kýrgýn ve dargýn

iþte bu son intiharýn yarýsý kanama diðer yarýsý akmaya yorgun
öyle aylak bir zamanda her aným cinnet
bir yaným öyle sakin

kumral bir telaþ
kaygan bir kalabalýk ortasýnda
nasýlsýn diye sormanýn o kekeme hüznü var
masamda
yataðýmda
heybemde
cebimde

gün gelir gülün kederi de biter
duyuyor musun ?
anmaz olur goncasýnda tükettiði nemi

güz biter
yaz gelir

ama sen yoksan
sesin yoksa
yoksa çürük bir günde sapsarý selamýn
bir iççekiþin efkarýyla oyalanýrken ben aðýr aksak
ve baktýðýn yerin içine girebilmek için
en þaþkýn gelgiti oluyorsam tanyerinin
bilirim artýk
senden bana bir buðday tanesi kadar bile aþk yoktur

çekilirim gecenin tenha gölgelerinin arasýna
soður içim
ama sen bilmezsin


sabýr dinimin sarkacýda kýrýldý gitti
ne kendi yüzümle
ne de senin yüzünle övünebilirim artýk
gittin sen
bu dolunay bile kýzýl öfkesi iblisin

beni nedensiz kurutulmuþ vahalar gibi
öyle canýný hiç etmiþ bir kalp gibi býraktýn

aman diyen haykýrýþlarý yutan bir deprem gibi

KÝM UÐRAR ARTIK SÖYLE
YAKILMIÞ BÝR KENTE DÖNDÜRÜLMÜÞ KUYTULARINA ÖMRÜMÜN






SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: